Misschien herken je het volgende: je hebt een aanvaring met je partner, een collega of wie dan ook. Je voelt frustratie boven komen. Dat kan net zo goed boosheid, jaloezie of teleurstelling zijn. Waarschijnlijk is je eerste reactie je hoofd in.
‘Ja, maar zij zei dit. Of hij deed dat.’ Je aandacht is op de ander. Alles leg je buiten jezelf neer. Dit gaat volautomatisch. Het is je aangeleerd. Je weet niet beter.
Het gevolg hiervan is, dat je in je hoofd rondjes blijft draaien. Net zoals de gevoelens van frustratie of woede. En juist dat soort gevoelens wil je niet. Daar wil je vanaf, dat is zo’n zelfde automatische reactie. Alleen gaat ‘ergens vanaf willen’ ten koste van jou. Van je energie. Je humeur. Je welzijn. En: je blijft in hetzelfde kringetje rondgaan.
Gelukkig is er ook een andere manier: ondersteunend aan jou én niet ten koste van jou. Mijn missie is om mensen deze manier te laten voelen.
In mijn werk is het uitgangspunt daarom altijd jouw lichaam. Daar zit jouw wijsheid. Je lichaam weet namelijk. Je lichaam onthoudt. Je lichaam slaat op. Vooral niet doorvoelde pijn, zoals verdriet, boosheid en paniek. Én juist die zorgen voor ruis op jouw lijn.
Dat voelen is in je eentje best lastig. Je hele leven ben je er juist voor op de vlucht. Dan ga je er toch zeker niet naartoe? Toch is pijn juist de ingang naar jezelf. En het mooie: daaronder ligt een kado. Voor jou. Maar wel pas op het moment, dat jij je verbindt met het ongemak. Met dat vervelende gevoel. Misschien is het lastig te geloven, maar juist als je dat doet ontstaat er magie.
Kleinermakende beweging
Een klant van mij was zichzelf een beetje kwijt. Ze wist niet meer wat ze wilde. Met mijn hulp kwam ze op iets wezenlijks. In een sessie sprak ze over een situatie met haar vader. Ik voelde het belang om hierop in te zoomen. Niet door er verder over te praten, maar door te voelen. Wat gebeurde er met haar lichaam in dit contact? En toen viel het binnen: ze kreeg zicht op een maar al te bekende beweging. Eentje die als een rode draad door haar leven loopt en haar absoluut geen goed deed. Haar zelfs onderuit haalde.
Ze maakte zich klein. Ik zag en voelde het. In haar zijn. In haar lichaam. Het tekende zelfs haar gezicht. Het belangrijkste: ze voelde het zelf ook. In haar energie. Ze zette de ander boven zichzelf. Confronterend en waardevol tegelijk. Ook energetisch gezien. Want als er bewustwording is en je dat voelt met je lichaam, dan ontstaat er ruimte voor een andere beweging.
De stap die hierop volgde, was de pijn voelen die aangeraakt werd. Haar neiging was om van de pijn af te bewegen. Het in haar hoofd te verklaren. In mijn aanwezigheid kon ze bij de pijn blijven. Soms komt daar ook weerstand, irritatie, afdwalen bij, daarom voel ik met je mee.
Ik vroeg haar er niets anders van te maken en het te ontvangen zoals het was. En terwijl ze dat deed, kwam er magie. Een megashift in haar energie.
Fantastisch om te zien. Ze voelde zich steviger in zichzelf. Haar energie werd lichter. Ze straalde en het leek zelfs alsof ze een paar centimeter groter was. Ze glimlachte van oor tot oor en zei: ‘Jeetje, wat jij doet is echt ongelofelijk. Ik voel me zo anders nu.’
Nu is het zo dat zij zelf het werk deed, alleen: kon ze dat aangaan door mijn aanwezigheid. Mijn energie. Daarnaast heb ik oog voor het onzichtbare, voor dynamieken en voor ruis, en breng ik dat in het bewustzijn. Het gevolg voor mijn klanten: meer vertrouwen in hun eigen (lichaams)wijsheid.
Het zalige kado dat mijn klant kreeg, was het voelen van haar kracht. Haar essentie. Haar zijn. Ik zag het in alles in haar. Magisch, toch? En weet je wat het is? Nu nog helpt mijn bedding haar om daar te komen. Maar door dit samen met mij in haar lichaam te ervaren, verankert zij dit nieuwe – en ondersteunende patroon – in haar systeem.
En hoe meer ze dit doet, hoe meer ze dit zelf kan toepassen.
Dat vraagt van haar oefenen.
Ervaren. Observeren. Bewust worden.
Met haar dagelijkse leven als speelveld.
En het fijne: iedereen kan dit.
Jij ook. Als je wilt.