Iedere keer als je bij iemand anders ‘iets wil halen’. Zoals goedkeuring. Bevestiging. Een duimpje omhoog. Een like. Een compliment. Dan heb je terug te keren naar jezelf. Iedere keer weer.
Want zodra je bevestiging van buiten nodig heb, mis je stevigheid in jezelf.
In een plan dat je hebt.
Een keuze waar je voor staat.
En mag je eerst aandacht geven aan je stevigheid.
Hoe kan je wortelen in je eigen visie?
Jouw standpunt. Jouw manier van zijn.
Op die manier heb je een ander niet ‘nodig’ om je geliefd, fijn of inspirerend te voelen. Want wat als de ander niet met applaus klaarstaat?
Daarom is jezelf van binnenuit voeden o zo belangrijk. Zo kun je jezelf geven wat je bij een ander probeert te zoeken.
Is dat altijd even makkelijk? Nope. Het vraagt om reflectie, aandacht en bewustzijn. Maar als je het samen met een liefdevolle houding naar jezelf doet, is het een interessant onderzoek.
En wat je dan gaat ervaren, als je jezelf gaat voeden, is dat je bij je power uitkomt, jouw basis én dat is een lekkere om vanuit te bewegen. Merk ik zelf keer op keer.
Dan gaat het stromen.
Vaak als een malle.
